کوهای استان کرمان

آتشفشانی راین

در 30 کیلومتری جنوب شرقی شهر راین که در استان کرمان قرار دارد آتشفشانی با همین نام قرار گرفته است.

که محققان در ابتدا این دهانه ها را محل برخورد سنگهای آسمانی می دانستند اما بعد از تحقیقات بیشتر، آنها را دهانه های آتشفشانی تشخیص دادند که بین 5000 تا 10000 سال قبل فعال بوده اند.

دهانه آتشفشان بیضی و گرد دیده میشودکه قطر آن 1200 متر و ارتفاع 300 متر میرسد. درحوالی اين دهانه‌ها روانه‌هايى به چشم مى خورند که نبود آثار فرسايشى چشمگير، نشانه جوان بودن آن‌هاست.

كراترها بطور عمده دايره اي و بندرت بيضي شكل هستند كه در اكثر آنها سولفات سديم و يا كلرور سديم وجود دارد كه متاسفانه با بهره برداري غير اصولي بسياري از دهانه ها تخريب شده است .کراترها در سنگهای آتشفشانی لگلومرای اولیگومیوسن ،ائوسن و آبرفتهای کواترنر تشکیل شده‌اند.

تنگه سیمک

تنگه ایی بسیار زیبا و کم نظیر در شمال روستای کوهپایه کرمان قرار گرفته است عرض تنگه سیمک بسیار کم است در حدود 3 تا 5 متر میباشد که دیوارهای بسیار بلندی آنرا احاطه کرده است.

جای بسیار دیدنی است چون پرندگان که در آنجا آشیانه ساخته اند بسیار جتوه دیدنی به این منطقه داده است.

با توجه به شرایط محیطی و آب و هوایی این منطقه با وجود آبشارهای آن منطقه ایی مناسب برای سنگ نوردی و آبشارنوردی میباشد در سیمک بییش از 13 آبشار وجود دارد.

مسیر رفتن به تنگه سیمک با توجه به بياباني بودن مسير کرمان به کوهپايه، وجود دره و آبشارهايي با اين عظمت کمي دور از تصور می آید. این منطقه به مركزيت روستاي ده لولو مشتمل بر 161 روستا میباشد. تابلوی اردوگاه شهید باهنر نشانه ای است که شما را از جاده اصلی جدا می کند. بعد از گذشتن از روستاهای درب انارستان - سیمک - اسلام آباد - عبدل آباد(مرکز فرهنگی-تفریحی کوهپایه) و روستای درب آسیاب می بایست وارد اردوگاه شهید باهنر شوید. از آنجا هم تا تنگه سیمک که به آن دره بُندر Bondor کوهپایه نیز می گویند حدود ۳ کیلومتر جاده سنگ چین و مناسب میباشد.

دره زبان مار

در استان کرمان تنگه ایی به نام تنگه مار قرار دارد ؛در کویرهای استان کرمان به دلیل فرسایش که بخاطر نبودن پوشش گیاهی که اگرهم گیاهی باشد پابرجا نیست فرسایش زیاد است که در کویر لوت به همین دلیل دره ایی به نام زبان مار در شرق منطقه کلوت ها و غرب چاله مرکزی لوت قرار دارد.

وجه تسمیه این دره به این علت است که اگر از نقشه های هوایی به آن نگاه کنید شبیه زبان مار میماند و دره زبان مار در انتها به دو بخش تقسیم میشود.

جهت دره شرقی غربی و طول آن در حدود 9 کیلومتر است. ارتفاع دیواره ها در ابتدای دره در حدود 30 متر که با حرکت به سمت غرب از ارتفاع آن کاسته می شود.

کف دره زبان مار پوشیده از ماسه میباشد که توسط باد به درون دره ریخته شده اند. دلیل پیدایش دره احتمالا توسط آب زه کش لوت یا سیل عظیم سیستان است که توسط باد تشدید شده است. عدم حرکت طبقات موازی در دیواره های دره، ایجاد آن توسط گسل را منتفی میکند.

در بالای تنگه دشت هموار لوت مرکزی قرار گرفته است به غیر از چند کلوت و یاردانگ پراکنده در غرب و جنوب دره ارتفاع قابل ملاحظه ای در اطراف دره دیده نمیشود. برای دسترسی به این دره باید از 50 کیلومتری یگان تکاوری ده سلم در مسیر ازتباطی شهداد-نهبندان به سمت جنوب حرکت کرد و پس از طی مسافتی در حدود 60 کیلومتر در میات دشت مرکزی لوت و عبور از 3 مسیل اصلی به دهانه این دره رسید.

ورود به این منطقه بدون هماهنگی با ارگان های مربوطه از جمله یگان تکاوری مستقر در منطقه، استانداری کرمان و استانداری خراسان جنوبی و بدون تجهیزات لازم و راهنمای مجرب پیشنهاد نمیشود. همچنین به دلیل سست بودن دیواره ها و امکان ریزش قطعات بزرگ کلوخی، نزدیک شدن به دیواره ها،شب مانی و تولید صدا در این مکان خطرات زیادی به همراه خواهد داشت.

رشته کوه پلوار

در حد فاصل ماهان و شهداد رشته کوه پلوار قرار دارد ومردم محلی آن را با تنب میشناسند.

کوهستان پلوار همانند دیوارى ناحیه جنوبى کویر لوت را از بخش‌هاى درونى کشور جدا میکند و پلوار یا پل وار به معنای پلی است میان کویر لوت و کرمان که کویرلوت و شهداد را از کرمان جدا می‌سازد پلوار سومین قله دشوار و فنی کشور بعداز دندان اژدها ۴۴۰۰ متر در رشته کوههای تخت سلیمان و جوپار یا سه شاخ بزرگ به ارتفاع ۴۱۳۵ متر – قله پلوار قرار گرفته است.

تونل بین شهداد و کرمان ۲۳۰۰ متر طول دارد که طولانی‌ترین تونل خاورمیانهمیباشد و در دل رشته کوه پلوار قرار گرفته است.

این قله از جبهه شرقی رشته کوه یعنی روستای “جوشان” به دلیل شباهت بسیار آن به دماوند در زمستان و بهار در میان کوهنوردان استان به دماوند کرمان معروف شده است.

از مهم‌ترین کوه‌هاى این کوهستان از سوى شمال به جنوب به ترتیب میتوان به تیغه سیاه، تل زرد، تل شورد، دینر، میانکوه، سیاه کوه گورک، ده مانى روز، خرخسرو، گودرچاه و... اشاره کرد. از این کوهستان رودهاى متعددى سرچشمه مى‌گیرند که تعدادى از آن‌ها پس از سیراب کردن روستاها به سوى کویر لوت سرازیر شده و در شن‌زارهاى آن فرو مى‌روند و تعدادى دیگر نیز به سوى غرب روان شده و به رودخانه شور مى‌پیوندند.

رود دهن غار شیرین‌رود، رود حرجند، ، رود خرشگى، رود شهداد، رود درسخت، جفتان، خفتان و ... و از جمله رودهایى که به سوى غرب جریان مى‌یابند ؛از شمال به جنوب عبارتند از: رودخانه چترود، آب حسین‌آباد و رود سفید مهم‌ترین رودهایی هستنند که در دامنه‌هاى شرقى جریان داشته و به کویر لوت مى‌ریزند.

قلعه حسن علی

در جنوب شرقی استان کرمان و شهرستان راین قلعه حسن علی واقع شده است. با وجود اینکه آخرین زمان فوران این آتشفشان مشخص نیست اما احتمالاً زمان شکل گیری آندوره چهارم زمین شناسی میباشد

تپه یا کوه حسن علی با اینکه ارتفاع زیادی ندارد بزرگترین دهانه آتشفشانی ایران نامیده شده است که سر دهانه آتشفشان یک دریاچه نمک زیبایی شکل گرفته است.

کوه جوپار

در 43 کیلومتری جنوب شرقی کرمان و در جنوب شهر جوپار ،کوه جوپار قرار دارد.در این منطقه تابستان هم برف رو ی کوه دیده میشود.

منطقه جوپار آب و هوایی تقریبا معتدل دارد و در قسمت های مرتفع دارای زمستان های سرد و برفگیر می باشد. این منطقه رشته کوه مرتفع جوپار با ارتفاع بیش از ۳۰۰۰متر در مرکز منطقه، و مناطق دشتی در جنوب غربی و غرب منطقه می باشد و هم چنین با دارا بودن پوشش جنگلی و مرتعی انبوه یکی از بهترین مناطق بکر و مستعد استان کرمان بحساب می آید. ارتفاعات بلند و صخره ای منطقه، زیستگاه مناسبی برای کل و بز وحشی و سایر حیوانات ارتفاع زی میباشد و ارتفاعات کمتر و همچنین مناطق دشتی و تپه ماهورها، زیستگاه بسیار مستعدی برای قوچ و میش، آهو و سایر حیوانات می باشد.

منطقه حفاظت شده کوه جوپار از چشمه نیو، چشمه بهارستان، چشمه خنگستون، چشمه برنجی، چشمه حسین آباد، چشمه بیدو، چشمه زارچو، چشمه ترجگون، چشمه بیدستون، چشمه سه شاخ، آب جاری ارتفاعات سه شاخ، قنات قلندری و قنات محمدآباد. از چشم اندازهای داخل منطقه می توان دهنه بیدستان در ارتفاعات کوه جوپار را نام برد که درخت بید فراوانی در داخل دهنه مشاهده میشود.

این منطقه یکی از مناطق ییلاقی شهرستان کرمان بشمار میرود؛

پوشش گیاهی منطقه از نوع بوته ای (گیاهان یکساله)، درختچه ای و درختی قرار دارد. بطور متوسط پوشش جنگلی و گیاهی منطقه بین ۳۵ تا ۵۰ درصد تخمین زده می شود. گیاهان یکساله و داروئی نظیر آلاله، آویشن، تنگس، درمنه و گیاهان درختچه ای و درختی نظیر افدرا (هوم)، کهکم، پسته وحشی (بنه)، قیچ، تربیت، ارچن، بید، بادام وحشی می باشند.

گونه های گیاهی منطقه حفاظت شده کوه جوپار میتوان به بادام کوهی، افدرا، کهکم، تنگس، پسته وحشی، درمنه، تربیت، قیچ، آلاله، بومادران، آویشن، سیاه، کلپوره، زیره گون اشاره کرد.

گونه های شاخص جانوری منطقه کوه جوپار به دلیل داشتن منطقه کوهستانی از تنوع گیاهی زیادی برخوردار است،که میتوان به بز و کل ، آهو ، شغال ،روباه و... اشاره کرد.

پرندگانی که میتوان در این منطقه اشاره کرد تیهو ،انواع کوکرسارگپه و عقاب طلایی و ...

خوشبختانه خشکسالی های چند ساله اخیر تاثیر چندانی بر پوشش گیاهی و منابع آبی منطقه نداشته است و چندین آب جاری از داخل منطقه نظیر آب جاری گود، تیگران، آقایی، نرمگان و … عبور می کند و تنها عامل تهدید کننده منطقه سلاحهای غیرمجاز و حضور تعدادی از شکارچیان سودجو در منطقه می باشد.