موسیقی محلی کردستان
در استان کردستان موسیقی ها به چند دسته تقسیم میشوند :
موسیقی فولکلور :دراین نوع از موسیقی کردستان حکایتها و داستانهایی از قهرمانان و دلدادگان پرداخته میشود .
ترانه های قهرمانی بیانگر مبارزه طلبی است و ترانه های دلدادگان بیانگر عاشقانه های بین دو شخص و رمانتیک میباشد.
موسيقى بيت خوانى:در این نوع بیشتر حالت آواز دارد و کمتر از کلام استفاده می کنند .
موسيقى سه چهانه يا سياه:در این نوع موسیقی برای آهنگ های عشقی و غمناک نواخته میشود .
موسیقی ایزدی : یک نوع موسیقی سنتی ومذهبی میباشد .
موسيقى باستانى كردى (هوره): این نوع آواز بسیار زیباست که سوگ، ماتم، غریبی ، عزاداری و حماسی را به شیوههای ملیح و متین به گوش شنونده میرساند.
موسيقى خانقاهى دراويش: مهمترين بخش موسيقى اين منطقه موسيقى خانقاهى دراويش است كه ساز اصلى آن دف و تنبور است.
از ساز های موسیقی استان کردستان میتوان به بادى وزهى و ضربى و بيش از همه به آلات موسيقى بادى مانند دودوك، بلول، شووى، سرنا و تنبور، دايره، دف، طبل، سرنا، نى لبك، كمانچه، بربط و تار اشاره کرد .بیشتر موسیقی کردی جنبه حماسی دارد .
سرنا و دهل : این نوع موسیقی در مراسم جشن و عروسی نواخته میشود .
نی: از هفت بند گیاه نی ساخته میشود و آن را طوری برش می دهندکه از سر تا ته آن شامل هفت بند شودو دارای ۵ سوراخ در جلو و یک سوراخ در پشت آن میباشد و توسط انگشتان دوم و چهارم از یک دست و انگشتان اول تا چهارم از دست دیگر نواخته میشود.
سرنا: سُرنا یا سورْنا نام ساز بادی باستانی ایرانی است که از چوب ساخته میشود.
دهل: دهل طبلی بزرگ و دورویهای که هر دو طرفآن از جنس پوست گاو یا گاومیش ساخته میشود .
دف: دَفّ، یکی از سازهای کوبهای در موسیقی ایرانی است که شامل حلقهای چوبی است و جنس آن از پوست نازک میباشد .
تنبور: این ساز دستهای بلند و کاسهای گلابی شکل دارد و از جنس چوب توت ساخته میشود.
شِمشال : از سازهای قدیمی استان کردستان میباشد که معروف به نی چوپان است و مانند ساز بادی و به شکل نی فلزی است .
سازهای بادی
یکی از سازهای استان کردستان ساز بادی اسن که با دمیدن هوا از سو نوازنه مانند نی نواخته میشود .ساز بادی شامل: ساز بادی برنجی و ساز بادی چوبی میباشد که هر کدام به گونه ای خاص نواخته میشوند .
انواع ساز های بادی :
1- نی دوزله یا دونای: این ساز از جنس استخوان میباشد و نحوه ساخت آن به این طریق است : دو استخوان را روی هم قرار میدهند و بر روی آن سوراخ هایی ایجاد می کنند تا نوازنده با آن سازی بنوازد .
2- شمشال : استان کردستان رسم است در مراسم عروسی ، عزا ، مراسم درویشان و در نزد چوپانان این ساز نواخته شود که جنس آن از فلز است که شش سوراخ بر روی آن قرار دارد .
3- نرمه نای یا بالابان : این نوع ساز لوله ای استوانه ای که دارای هفت سوراخ میباشد و در مراسمات با ضرب و رقص نواخته میشود و از تنه ، زل و بس زل تشکیل شده است .
4- سرنا یا تایه :از معروف ترین ساز های استان کردستان است که بر روی آن هفت سوراخ قرار دارد و در زیر آن یک سوراخی قرار گرفته که تولید صداهای زیر و بم میکند .
انواع سازهای ضربی کخ در استان کردستان نواخته میشود .
سازهای زهی یا زهصداها : این سازها با نواختن تار یا سیم و یا لرزش زه بواخته میشوند که دارای بخش های مختلفی هستند .
مانند : دف، دایره ، دهل ، طاس دوطلبه
1- دف : این نوع ساز در استان کردستان بیشتر دراویش می نوازند
2- - دایره : این نوع ساز در رقص های کردی بخصوص در رقص دسته جمعی که به رقص چوبی معروف است نواخته میشود .
3- دهل : این نوع ساز دارای یک بدنه چوبی است که با پوست بز یا گوسفند پوشیده شده ، و بیشتر از چوب درختان بلوط و چنار و گردو ساخته میشود .
4- طاس : این نوع ساز مخصوص خانقاه و دراویش استان کردستان است و در مراسم خاصی بنام ماه گرفتگی ،زلزله و یا سیل نواخته میشود این ساز از جنس مس و با پوستی روی آن پوشیده شده است و چوب یا تسمه ای چرمی بر روی آن کوبیده اند
5- دوطبله : این نوع ساز از جنس برنج و دارای دو کاسه مخروطی و از دو پوست گرگ و گوسفند ساخته شده است .
موسیقی حماسی
در استان کردستان موسیقی حماسی معروف به هه ل په رین میباشد که به معنای حمله کردن است . این نوع موسیقی هفت ریتم اصلی دارد که همراه بارقص اجرا میشود از ویژگی های موسیقی هه ل په رین این است که با ریتم آرام شروع مییشود و به ریتم تند و هیجانی که به آن سجار میگویند خاتمه پیدا می کند .در منطقه عشایری ریتم های چپ و راست به معنای فتاحی و پشت پا میباشد اجرا میشود نام دیگر ریتم های گریان : لبلان ، خان امیری ، سجار ، شلان و آروغان میباشد که به آنها ریتم های (هه ل په رکی ) می گویند که در شهرستانهای سنندج ، سقز ، این ریتم نواخته میشود و در مریوان ریتم سه پا که به آن راستا و یا هه ل گردن میگویند نواخته میشود .از دیگر ریتم های معروف استان کردستان میتوان به سي پا، فتاحي و پشت پا، زنگي و خانوميري، فتاح پاشايي، گه ريان، شه لان، چه پي، سقزي، کرماشاني و مريواني نيز با دوزله و ضرب اشاره کرد .
ثبت دیدگاه